بسیاری از ما دیگر نمی توانیم زندگی بدون سگ ها را تصور کنیم. ما سگ را به خاطر وفاداری، عشق بدون شرط، انرژی بالا و شوق زندگی در آنها دوست می داریم. با این حال، سگ ها و انسان ها حیوانات کاملا متفاوتی نسبت به هم می باشند. با اینکه به آنها لقب “بهترین دوست انسان” می دهیم، سگ ها می توانند رفتارهایی معصومانه اما نفرت انگیز همچون پریدن روی شما، واق زدن، کندن چاله و جویدن چیزهای متعددی داشته باشند که زندگی با آنها را مشکل می کند. پس برای داشتن رابطه ای خوب با آنها نیاز داریم به سگ هایمان توانایی ها و رفتارهایی آموزش دهیم که زندگی در کنارشان را لذت بخش نمایند.
منبع: wikiretriever
اینکه یاد بگیریم چگونه سگ را آموزش دهیم هم زندگی ما و هم آنها را بهبود می بخشد، رابطه بینمان را تقویت می نماید، و امنیت را افزایش داده و در عین حال بسیار جذاب و هیجان انگیز است. اکثر سگ ها دوست دارند آموزش ببینند و کلید موفقیت در تمامی آموزش ها، ارتباط خوب می باشد. سگ شما نیاز دارد بفهمد که شما چگونه از او می خواهید رفتار کند و چرا مطابق میل شما رفتار کردن به نفع اوست.
- کدام بهتر است، گرفتن مربی یا آموزش دادن سگ توسط خودمان؟
- چگونه سگ ها را آموزش دهیم؟
- تمرین نمودن آموزه های جدید
- حرف آخر
کدام بهتر است، گرفتن مربی یا آموزش دادن سگ توسط خودمان؟
یکی از متداول ترین سوالات والدین توله ها و حتی بسیاری از افرادی که سگ دارند اینست که آیا برای دادن آموزش ها باید به مربی سگ مراجعه کنند. پاسخ دادن به این سوال نیازمند بررسی مواردی از جمله سبک زندگی شما، میزان علاقه و همچنین صبر شما می باشد. در حقیقت این شمایید که می بایست تصمیم بگیرید که آیا می خواهید برای اموزش سگ خود متعهد شده و اقدام کنید یا خیر.
اینکه سگ ها توسط مربی ها بهتر آموزش داده می شوند با توجه به تجربیات و تحقیقات انجام شده مردود شده است. سگ ها با توجه به ارتباط سازنده ای که برقرار می کنند آموزش می بینند و تنها رعایت نمودن یک سری نکات ساده می تواند آموزش سگ را میسر سازد. تحقیقات نشان داده است که زمانی که برای آموزش سگ ها سپری می شود باعث تقویت ارتباط بین سگ و شما، ایجاد احساس رضایت از دستاوردهای مختلف و همچنین هوشیارتر نمودن نسبت به رفتارهای سگ خود و همچنین برعکس می شود. ترشح هورمون اکسی توسین یا همان هورمون شادی در هر دوی انسان و سگ زمانی که با هم بیشتر وقت می گذرانند و تمرین می کنند در تحقیقات متعددی ثابت شده است.
درست است که داشتن مربی سگ می تواند فواید بسیاری داشته باشد اما تجربه ثابت کرده که قسمت بیشتر آموزه هایی که در دوره های مختلف آموزش توسط مربی به سگ ها داده می شود با توجه به عدم تمرین های مکرر در آینده توسط خود فرد از ذهن سگ پاک خواهد شد. همچنین چون یک مربی همزمان با چندین سگ تمرین می کند احتمال ایجاد شرایط نامناسب و دعوا میان سگ ها نیز بسیار بالاست.
البته در این شکی نیست که برخی از آموزش های خاص مانند آموزش های سگ های پلیس یا زنده یاب ها نیازمند دانش تخصصی و ممارست بالای یک مربی سگ دارد اما به طور کلی و زندگی روزمره همراه با سگ ها، ایجاد و آموزش سگ و رفتار های و حرکات مشخص به آنها به راحتی توسط هر فردی قابل انجام است. بنابراین نه تنها با آموزش سگ خودتان می توانید رابطه بهتری با او ایجاد کنید بلکه از بسیاری اتفاقات ناگوار می توانید جلوگیری نمایید.
چگونه سگ ها را آموزش دهیم؟
روش های متعددی برای آموزش سگ ها وجود دارد. برخی به شما می گویند که تنها راه آموزش سگ ها استفاده از قدرت و داشتن “دست سنگین” است یعنی سگ شما بفهمد که نمی تواند به این راحتی ها رفتار نادرستی انجام دهد و قسر در برود. برخی دیگر با این نوع برخورد مخالف بوده و می گویند استفاده از مشوق ها و پرهیز از تنبیه راه صحیح آموزش سگ هاست. برخی بر این باورند که تنها کاری که باید انجام دهید این است که “آلفا” شما باشید و جایگاه خود را به عنوان رهبر مشخص نمایید.
در نهایت مهم نیست از چه تکنیکی استفاده می کنید. نکته ثابت در تمامی این آموزش ها کنترل نمودن نتایج رفتارهای سگ می باشد. اگر می خواهید روی رفتار های سگتان تاثیر گذارید می بایست:
– رفتار های مورد علاقه خود را تشویق کنید
– رفتار های نامناسب را تشویق نکنید
سگ چگونه می آموزد؟
یکی از شکایات معمول والدین سگ ها این است که “سگ ما گوش نمی دهد”. لحظه ای خود را به جای سگ خود بگذارید. اگر فردی به طور مداوم به زبانی که نمی شناسید و تا به حال نشنیده اید حرف می زد، شما واقعا چه مدت می توانستید روی آن تمرکز کنید؟ احتمالا زیاد نمی شد زیرا شما نمی توانستید بفهمید که وی سعی دارد چه چیزی بگوید.
برای داشتن یک رابطه موثر با سگ، شما می بایست بفهمید که سگ چگونه می آموزد. سگ ها از طریق نتایج مستقیم و آنی رفتار های خود یاد می گیرند. طبیعت پیامدهای رفتارهای آنها روند یادگیری سگ را در آینده مشخص می سازد. سگ ها مانند دیگر حیوانات و همینطور انسانها به دنبال دست یابی به چیز های خوب و دوری جستن از چیز های بد هستند. اگر رفتاری منتهی به چیزی تشویق کننده شود از جمله خوراکی، ماساژ شکم، بازی جذاب با والدین یا سگ های دیگر شود سگ شما آن رفتار را در آینده تکرار می کند. برعکس آن اگر رفتاری منتهی به نتیجه ای ناخوشایند مانند بی محلی به آن یا از دست دادن چیزهایی که دوست دارد شود آن رفتار را کمتر تکرار می کند.
اگر رفتاری را می پسندید، تشویق کنید.
برخی روش های آموزشی از تنبیه هایی چون تصحیح کردن توسط قلاده استفاده می کنند تا جلوی انجام هر کاری توسط سگ به جز آنهایی که فرد می خواهد را بگیرند. روش های دیگر لقمه را دور سر نمی چرخانند و مستقیم سراغ آنچه می خواهند سگ بیاموزد می روند. با اینکه هر دو روش نتیجه داده اند اما روش دوم به طور مشخصی تاثیرگذاری بالاتری داشته و همچنین برای سگ و خود فرد نیز جذاب تر خواهد بود.
برای مثال فرد به راحتی می تواند از جایزه های خوراکی، بازی کردن و تشویق کلامی استفاده نماید تا آموزش نشستن و آرام بودن وقتی رهگذری نزدیک می شود را به سگ خود بدهد. اگر سگ شما بشیند یعنی شما را به سمت افراد نمی کشد و روی آن ها نمی پرد. پس این روش آموزش نیاز به تنبیه عمل انجام شده را ندارد. در نتیجه روش موثرتری محسوب می شود و درد و تهدید نیز نیاز ندارد. در روش تنبیهی فرد می بایست هر بار که سگ به سمت شخصی میرود یا می خواهد بپرد روی افراد قلاده سگ را گرفته و آن را به سمت دیگری بکشد. احتمالا نتیجه آموزش یکسان خواهد بود اما تاثیرهای غیرقابل پیش بینی روش تنبیهی خواهد داشت مانند:
– ممکن است سگ شما به این نتیجه برسد که مردم خطرناکند زیرا هربار که برای احوال پرسی با آنها هیجان زده میشود و به سویشان میرود درد به سراغش می آید. در نتیجه ممکن است در اثر ترس ایجاد شده شروع به غرولند کرد یا واق واق کند به افراد مختلفی که ممکن است به او نزدیک شوند کند.
– ممکن است سگ شروع به ترس از شما بکند زیرا هربار که به دیگران نزدیک می شود درد میکشد.
پس اگر راهی وجود دارد که بدون ایجاد درد و ترس سگ ها را آموزش دهیم، آیا بهتر نیست ان را انتخاب کنیم؟ به جای تنبیه برای کارهایی که نمی پسندیم و ایجاد عواقب کنترل نشده و پیش بینی نشده، بهتر است روی آموزش آنچه می خواهیم انجام دهد تمرکز کنیم. پس وقتی سگ کاری که دوست دارید انجام داد با تشویق کردنش او را متقاعد کنید باز هم همان کار را انجام دهد. بدین روش رابطه شما و بهترین دوستتان نیز صدمه نمی خورد.
اگر رفتاری را نمی پسندید، تشویق نکنید.
نکته اصلی آموزش سگتان، آموزش و جا انداختن این قضیه در سگ است که انجام دادن کارهایی که شما دوست دارید به نفع اوست. اما سگ شما می بایست بفهمد که انجام دادن کارهایی که شما دوست ندارید به نفع او نخواهد بود. خوشبختانه از بین بردن رفتارهای نامناسب و ناخواسته نیازی به ایجاد درد یا تهدید کردن ندارد. شما می بایست مطمئن شود که رفتاری که نمی پسندید تشویق نمی شود و جایزه نمی گیرد. ذهن سگ ها پیچیده نیست. آنها کاری را انجام می دهند که نتیجه بدهد.
مثلا سگ ها روی آدم ها می پرند چون در این صورت آدم ها به آنها توجه می کنند. پس اگر متوجه شوند که وقتی روی ما می پرند به آنها توجهی نمی شوند این رفتار را تکرار نمی کنند. شاید حتی با حرکتی ساده و برگرداندن روی خود به سمتی دیگر یا به سوی اسمان شما سگ را متوجه اشتباهش بکنید. در این شرایط همین که آرام شد و نشست شما می توانید توجهی که نیاز دارد را به او نشان دهید. با این برناخمه شما در آن واحد دو چیز را آموزش میدهید. آنچه شما می خواهید یعنی نشستن، آن نتیجه ای که سگ می خواهد یعنی توجه را به او می دهید و آنچه شما نمی خواهید یعنی پریدن روی شما، آن نتیجه ای که سگ می خواهد را از او می گیرد.
نتایج پیامدهای رفتارها را درست کنترل کنید.
در طول آموزش آنچه می خواهید و آنچه نمی خواهید سگ شما انجام دهد نکات زیر را مد نظر قرار دهید:
پیامدها می بایست فوری باشند:
سگ ها در لحظه و حال زندگی می کنند. برخلاف انسان ها، سگ ها نمی توانند ارتباط ذهنی بین وقایع و تجربیات در طول زمان گذشته برقرار نمایند. برای اینکه سگ شما ارتباط ذهنی بین پیامد و کاری که انجام داده برقرار کند، پیامد مربوطه می بایست فوری و در لحظه باشد. اگر می خواهید رفتاری که سگ انجام می دهد از بین ببرید باید سگ را در شرایط انجام آن کار غافل گیر کنید. مثلا اگر سگ شما در هنگام بازی هیجان زده می شود و شما را گاز میگیرد استفاده از کلمه “نه” در زمان گاز گرفتن و قطع کردن سریع بازی می تواند پیغام شما را مخابره نماید. پیام واضح است گاز گرفتن مساوی قطع شدن بازی و هیجان. به همین منوال تشویق برای رفتار مناسب نیز می بایست دقیقا بعد از رفتار مربوطه ارایه شود. پس همواره آماده باشید تا به روش های مختلف همین که رفتار درست را دید تشویق کنید.
پیامد ها می بایست یکسان و مداوم باشند:
در طی آموزش سگ، شما و هر فرد دیگری که با سگ در ارتباط است می بایست به روشی یکسان به کارهایی که سگ انجام می دهد پاسخ دهد و پیامد یکسانی برای هر کار وجود داشته باشد. مثلا اگر شما وقتی سگتان برای خوش و بش روی شما می پرد در برخی موارد او را نوازش می کنید و در برخی موارد بر سرش داد می زنید، سگ کاملا گیج می شود. او باید از کجا بفهمد که پرید روی شما کار درستی است یا نه؟
رهبر خوبی باشید
برخی افراد بر این باورند که تنها راه تبدیل نمودن یک سگ نافرمان به سگی خوش رفتار، تسلط بر آن می باشد تا نشان دهیم چه کسی رییس است. اما این مفهوم “سگ آلفا” در آموزش سگ ها بیشتر بر اساس خرافات بنا شده است تا واقعیت و علوم رفتاری حیوانات. مهمتر اینکه، ممکن است والدین حیوانات خانگی را به سمت تکنیک هایی مانند “غلتاندن آلفا” که ممکن است خطرناک نیز باشند. سگ هایی که به زور به پشت غلتانده شده و با فشار روی زمین نگه داشته می شوند ممکن است بسیار آسیب پذیر، ترسو و گیج بار بیایند و حتی امکان روی آوردن به گاز گرفتن برای دفاع از خود در آنها افزایش می یابد.
البته به یاد داشته باشیم که کنار گذاشتن مفهوم کهنه “آلفا” به این معنا نیست که بگذاریم سگ ما هرچه خواست انجام دهد. رییس بودن و مشخص نمودن قوانین لزوما به معنای ایجاد درد و درگیری نیست. شما می بایست رییسی قدرتمند اما مهربان باشید به جای یک رییس خشمگین و زورگو. رهبری مناسب به معنای بازی قدرت و مسلط شدن نیست بلکه کنترل نمودن رفتار سگ از طریق کنترل نمودن دسترسی آن به چیزهایی که دوست دارد است. این شمایید که می توانید درب قوطی غذای او را باز کنید، درها را بگشایید و توپ بازی را پرت کنید! از این قدرت خود استفاده نمایید. اگر سگ شما می خواهد بیرون رود قبل از باز نمودن در از او بخواهید بشیند. اگر گرسنه است ازش بخواهید دراز بکشد تا لایق شام خوردن باشد. سگ شما با شوق برای بدست آوردن چیزهایی که در زندگی دوست دارد برای شما و آموزش هایتان تلاش خواهد کرد. او می آموزد برای رسیدن به آنچه می خواهد می بایست آنچه شما می خواهید را انجام دهد.
تمرین نمودن آموزه های جدید
سگ ها می توانند توانایی ها و کارهای جذاب متعددی را بیاموزند. اینکه سگ شما چه چیزی را بیاموزد بسته به علایق و سبک زندگی شما می تواند متفاوت باشد. اگر می خواهید ادب در رفتار به او بیاموزید می توانید روی توانایی هایی همچون، بشین، دراز بکش، بمون، ولش کن، و بیا تمرکز کنید. اگر می خواهید لذت بیرون بودن با سگ را افزایش دهید، راه رفتن بدون کشیدن قلاده، برو بیارش، بکش بکش و یا حتی ورزش ها و برنامه های استعدایابی سگ ها می توانند مسیرهای جدیدی برای شما باشند.
در اینجا نکاتی برای افزایش اثربخشی تمرینات و همچنین لذت بردن بیشتر به همراه دوست خوبتان آورده ایم:
– بازه زمانی تمرینات کوتاه و اثر بخش باشند.
سگ ها بازه توجه طولانی مدتی ندارند، دقیقا مانند کودکان. قانون کلی برای مدت زمان وجود ندارد اما توصیه میشود حداکثر زمان تمرین ۱۵ دقیقه باشد.
– با تمرینات موفق جلسه را پایان دهید.
مطمئن شوید پایان جلسه خوش بوده و سگ شما در پایان جلسه بدون خسته شدن، بی حوصلگی یا خرابکاری جلسه را تمام کند.
– دستورات کوتاه و مشخص باشند.
دستورات را در جملات بلند بیان نکنید. دستور شما معمولا می بایست با بیان کردن نام سگ و بسیار کوتاه بوده و مشخص بیان گردد. مثلا “پشمالو، بشین!”
– آهسته و پیوسته جلو بروید.
سگ ها نیز مانند ما انسان ها هر چیزی را بهتر می اموزند اگر آن را به قسمت های کوچک تر و ساده تر تقسیم کنیم. مثلا تمرین ماندن نمی تواند با در جا ماندن برای ۱ دقیقه شروع شود، ابتدا سگ می بایست مفهوم ماندن برای ۳ ثانیه را درک کند تا بتواند با تمرین های بیشتر آن را به مدت زمان ها بیشتر برساند.
– هرجا به مشکل خوردید، برگردید و تمرین را آسان تر کنید.
در تمامی تمرین ها ممکن است سگ شما نتواند از مرحله ای به بعدی برود. در چنین شرایطی مطمئن شوید که تمرین را آسان تر نمایید تا او دوباره موفق شود تا دوباره جلو بروید.
– در هرجا و با هر کسی که می توانید تمرین کنید.
تمرین در شرایط، زمان ها و با افراد مختلف می بایست در دستور کار شما و سگتان قرار گیرد. سگ ها مانند ما قادر به نتیجه گیری از مفاهیم اولیه و استفاده و تعبیر آنها در شرایط متفاوت نیستند پس می بایست در هر شرایطی با آنها تمرین کنیم تا آنچه می خواهیم در ذهنشان جای گیرد.
– از جوایز و مشوق ها استفاده کنید.
انواع چیزهایی که نشاندهنده رضایت شما از حرکت سگ می باشد، چه خوراکی، چه بازی می توانند به عنوان مشوق استفاده شوند.
– صبور باشید.
آموزش سگ ها فرآیندی زمانبر است. در طول این زمان با آموزش سگ خود، از وقت گذرانی و ایجاد ارتباط قوی تر با او لذت ببرید. با صبر نمودن خواهید دید که وقتی سگ را خودتان آموزش میدهید او قادر به انجام کارهایی فوق العاده خواهد بود.
حرف آخر
داشتن یک حیوان خانگی بخصوص یک سگ آموزش دیده یکی از علاقه مندی های هر یک از ما می تواند باشد. آموزش سگ نه تنها یک الزام برای داشتن یک دوست خوب می باشد بلکه یکی از بهترین راه های ارتباطی و تقویت ارتباط دو طرفه با این حیوانات باهوش می باشند. برخی از ما به دلایل مختلف یا شاید بهتر است بگوییم بهانه های مختلف به دنبال یافتن راه های به نظر آسان مانند گرفتن مربی برای آموزش سگ های خود هستیم. اما تحقیقات متعدد نشان داده است که میزان تاثیرگذاری و دوام آموزش وقتی از سوی خود فرد باشد بسیار بیشتر بوده و همچنین رابطه ای که در طول این جلسات آموزشی شکل می گیرد واقعا ارزشمند است.
بنابراین به دارندگان حیوانات خانگی مخصوصا والدین سگ ها توصیه می شود که بهتر است خود اقدام به آموزش سگ های خود کنند و یا نهایتا خود به همراه سگ خودشان در جلسات آموزشی با حضور مربی شرکت کنند.
