چهارچوب مشترک مرجع اروپا برای زبان ها CEFR

blank**خیلی خوشحالم میکنی آخر مطلب نظرت رو بگی. مرسی 😉

چهارچوب مشترک مرجع اروپا برای زبان ها : یادگیری، آموزش، ارزیابی، به اختصارCEFR مجموعه از دستورالعمل ها برای تشریح میزان تسلط زبان آموزان مختلف در سطح اروپا می باشد که به سرعت در دیگر کشورها نیز رواج یافته است. این مجموعه توسط شورای اروپا به عنوان بخش اصلی پروژه ” یادگیری زبان در روندهای شهروندی” بین ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۶ جمع آوری و تکمیل شد. هدف اصلی آن ارایه یک متد مرجع یادگیری، آموزش و ارزیابی برای تمامی زبان های اروپایی می باشد. در نوامبر ۲۰۰۱، تصمیم بر آن شد که از CEFR برای تعیین سطح توانایی زبان افراد استفاده گردد.

در این مجموعه ۶ سطح توانایی زبان وجود دارد که به عنوان استاندارد اروپا برای ارزیابی و تعیین سطح زبان انگلیسی افراد استفاده می شود.

پیش زمینه

مجموعه CEFR توانایی های زبان، سه بعد اصلی دارد: فعالیت های زبان، زمینه هایی که این فعالیت ها در آن اتفاق می افتند، و توانایی هایی که در زمان این فعالیت ها به کار می بریم.

فعالیت های زبان

مجموعه CEFR چهار نوع فعالیت زبانی را مشخص کرده است : دریافت (شنیدن و خواندن)، تولید (صحبت کردن و نوشتن)، تقابل (کلامی یا نوشتاری) و تبدیل (ترجمه کلامی یا نوشتاری).

زمینه ها

توانایی های ارتباطی معمول و اختصاصی با تولید یا دریافت متون در پس زمینه ها و شرایط مختلفی توسعه می یابند. این پس زمینه ها با بخش های مختلفی از زندگی اجتماعی ما در ارتباطند که در CEFR به عنوان زمینه ها شناخته می شوند. در این مجموعه چهار زمینه اصلی وجود دارند : آموزشی، شغلی، عمومی و فردی.

توانایی ها

هر فردی که از زبان استفاده می کند می تواند سطوح مختلفی از تسلط در هر یک از این زمینه ها داشته باشد و برای توضیح آنها CEFR مجموعه ای از ۶ سطح مرجع مختلف تسلط یا همان توانایی را مشخص کرده است (A1,A2,B1,B2,C1,C2)

سطوح مرجع

چهارچوب مشترک مرجع اروپا برای زبان ها، زبان آموزان را به سه گروه پایه و شش سطح توانایی زبان تقسیم بندی می کند که هر سطح مشخص می کند یک زبان آموز چقدر در چهار مهارت خواندن، شنیدن، صحبت کردن و نوشتن توانایی دارد. جدول زیر به صورت خلاصه میزان مهارت زبان مورد نیاز برای کسب هر سطح را نشان می‌دهد. طبیعتا هر قدر از سطح A1 به سمت C2 حرکت کنید میزان توانایی‌های درخواستی بالاتر می‌رود.

گروه سطح A

در این گروه زبان آموز به عنوان Basic User یا زبان آموز اولیه شناخته شده و خود به دو سطح A1 یا زبان آموز مبتدی (Breakthrough or beginner) و A2 یا زبان آموز ابتدایی ( Way stage or elementary) تقسیم بندی می شود.

در سطح A1 زبان آموز:

  • می‌تواند عبارت‌های روزمره و کابردی را بفهمد و با هدف برطرف کردن نیازهای اولیه از آن‌ها استفاده کند.
  • می‌تواند خودش و دیگران را معرفی کند، می‌تواند به سوالاتی در مورد جزئیات شخصی زندگی خودش مانند محل زندگی، افرادی که می شناسند و چیزهایی که دارد پاسخ دهد یا سوالاتی در این رابطه بپرسد.
  • می‌تواند با دیگران در سطحی اولیه تعامل زبانی داشته باشد، به این شرط که فرد مقابل به آرامی و واضح صحبت کند.

در سطح A2 زبان آموز:

  • می‌تواند جملات و عبارات پرکاربردی که با نیازهای ضروری در ارتباطند (برای مثال، اطلاعات خیلی اولیه شخصی و خانوادگی، خرید کردن، جغرافیای محلی و کار) را درک کند.
  • می‌تواند در مورد وظایف ساده و معمول که به یک تبادل ساده و مستقیم اطلاعات نیاز دارد تبادل نظر کند.
  • می‌تواند جنبه‌های ساده گذشته زندگی خود، محیط اطراف خود و مسائلی در مورد نیازهای اولیه خود را شرح دهد.

گروه سطح B

در این گروه زبان آموز به عنوان Independent User یا زبان آموز مستقل شناخته شده و خود به دو سطح B1 یا زبان آموز متوسط (Threshold or intermediate) و B2 یا زبان آموز فوق متوسط (Vantage or upper intermediate) تقسیم بندی می شود.

در سطح B1 زبان آموز:

  • می‌تواند مفاهیم کلی را در ورودی‌های استاندارد اطلاعات بفهمد. ورودهایی که در مورد مفاهیمی است که در محل کار، مدرسه، محل تفریح و … به‌طور منظم اتفاق می افتد.
  • می‌تواند از موقعیت‌هایی برآید که با سفر به کشورها و مناطق صحبت‌کننده زبانِ مورد نظر ممکن است اتفاق بیوفتد.
  • می‌تواند متن‌های ساده‌ای در مورد موضوعاتی که با آن‌ها آشناست یا علایق شخصی اش تولید کند.
  • می‌تواند تجارب، موقعیت ها، علایق، رویاها و امیدهایش را به صورت مختصر و با دلیل و توضیح برای برنامه‌هایش شرح دهد.

 

در سطح B2 زبان آموز:

  • می‌تواند مفاهیم کلی را در یک متن پیچیده در مورد یک مفهول واقعی یا انتزاعی شامل مباحث فنی در حوزه تخصصش درک کند.
  • می‌تواند با سطحی از تسلط با دیگران تعامل کند به‌طوری‌که بتواند بدون مشکل و نیاز به فرد دیگری با یک فرد بومی صحبت کند.
  • می‌تواند برای طیف وسیعی از موضوعات متن‌هایی دقیق و واضح تولید کند و دیدگاه خود را در مورد موضوع بخش توضیح داده و نقاط ضعف و قوت آن را مشخص کند.

گروه سطح C

در این گروه زبان آموز به عنوان Proficient User یا زبان آموز اولیه شناخته شده و خود به دو سطح C1 یا زبان آموزپیشرفته (Effective operational proficiency or advanced) و C2 یا زبان آموز فوق پیشرفته (Mastery or proficiency) تقسیم بندی می شود.

در سطح C1 زبان آموز:

  • می‌تواند طیف وسیعی از عبارات بلند و مشکل را درک کند و مفهوم آن را بفهمد.
  • می‌تواند ایده‌های فکری خودش را با تسط کامل و بدون نیاز به جست و جوی لغات بیان کند.
  • می‌تواند از زبان به صورت منعطف و کارآمد برای نیازهای اجتماعی، آکادمیک یا تخصصی استفاده کند.
  • می‌تواند متونی واضح، خوش ساختار و دقیق در مورد موضوعات پیچیده اماده کند، که نشان دهنده استفاده کنترل شده از الگوهای ساختار یافته، ارتباطات و ابزارهای فکری باشد.

در سطح C2 زبان آموز:

  • می‌تواند به سادگی هرچیزی را که می‌شنود یا می‌خواند بفهمد.
  • می‌تواند اطلاعات دریافتی از منابع مختلف کلامی یا نوشتاری خلاصه کند و مباحث گزارش‌ها را با ساختاری تازه به شکلی منسجم بیان کند.
  • می‌تواند خودش را بدون مقدمه، دقیق و سلیس ابراز کند و تفاوتهای مفهومی را حتی در موقعیت‌های پیچیده تمیز دهد.

این توضیحات قابل اعمال بر هر زبانی که در اروپا صحبت می شود می باشد.

ارتباط CEFR و میزان زمان یادگیری زبان های مختلف

برخی سازمان های آموزشی تعداد ساعات متوسط آموزش زبان مورد نیاز برای رسیدن به هر کدام از سطوح توانایی در CEFR در زبان های مختلف را مشخص نموده اند.

بسیاری از موسسه های زبان سراسر دنیا با استفاده از الگوی CEFR و این تعداد حدودی ساعات مشخص شده، ترم های مختلف خود را مشخص می کنند.

Language Cumulative hours of study to reach level
A1 A2 B1 B2 C1 C2
German ۷۵ ۱۵۰ (A2.1)
۲۲۵ (A2.2)
۳۰۰ (B1.1)
۴۰۰ (B1.2)
English ۱۸۰–۲۰۰ ۳۵۰–۴۰۰ ۵۰۰–۶۰۰ ۷۰۰–۸۰۰ ۱,۰۰۰–۱,۲۰۰
French ۶۰–۱۰۰ ۱۶۰–۲۰۰ ۳۶۰–۴۰۰ ۵۶۰–۶۵۰ ۸۱۰–۹۵۰ ۱۰۶۰–۱۲۰۰

برای مثال جهت رسیدن به سطح C1  که زبان آموز در آن می تواند نمراتی بین ۶ تا ۷ را در آزمون آیلتس (IELTS) کسب کند می بایست حدودا ۸۰۰ ساعت آموزش زبان ببیند و بیشتر از آن تمرین کند. این میزان ساعت در حدود ۲۰ ترم ۲۰ جلسه ای که هر جلسه آن دو ساعت باشد زمان خواهد برد و اگر هر ترم ۲ ماه زمان ببرد، حدودا به طور متوسط ۳ سال زمان لازم است که یک زبان آموز مبتدی به یک زبان آموز پیشرفته تبدیل گردد.

این مثال ساده که بر اساس یک جامعه آماری بزرگ از سراسر دنیا جمع آوری شده است به راحتی نشان می دهد که یادگیری زبان انگلیسی و گرفتن نمرات مناسبی در امتحاناتی چون تافل، آیلتس و PTE به راحتی ۱۰ یا ۵۰ جلسه آموزش نیست.

بنابراین اداعاهایی همچون لیست در ادامه از برخی موسسات یا افراد که متاسفانه امروزه در کشورمان اندک هم نیستند، دروغ و حیله ای بیش نمی باشند:

– آموزش کامل زبان انگلیسی تنها در ۱۰ جلسه

– آموزش زبان انگلیسی در خواب

– آموزش زبان انگلیسی تنها از طریق تماشای ویدیو

– آموزش تضمینی زبان انگلیسی

– آیلتس را با ما تنها در ۵۰ جلسه تضمینی بگیرید

– تضمین نمره ۷ آزمون آیلتس تنها با ۲۰ جلسه

و …..

سطوح توانایی CEFR و آزمون های بین المللی زبان انگلیسی

با توجه به اهمیت زبان انگلیسی برای بسیاری از ما ایرانیان جهت ادامه تحصیل و یا مهاجرت در جداول و تصاویر زیر ارتباط بین این چهارچوب و امتحانهای آیلتس (IELTS)، تافل (TOEFL) و آزمون پیرسن (PTE) را نشان داده ایم.

Language Certificate A1 A2 B1 B2 C1 C2
English IELTS ۰ – ۳٫۰ ۳٫۵ – ۴٫۵ ۵٫۰ – ۶٫۰ ۶٫۵ – ۷٫۵ ۸٫۰ – ۹٫۰
English TOEFL (iBT) ۰ – ۳۰ ۳۱ – ۳۴ ۳۵ -۷۸ ۷۹ – ۱۰۹  ۱۱۰ -۱۲۰
English PTE Academic ۰ – ۳۰ ۳۶ – ۵۰ ۵۸ – ۷۳ ۷۹ – ۸۶

امیودارم از این مطلب در مورد چهارچوب مشترک مرجع اروپا برای زبان ها CEFR استفاده کرده باشید

👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

2 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

blankشاید از اینا هم خوشت بیاد 😉